Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencisi – Gönüllü
Hayatta mutlu olmak için etrafına katkıda bulunması gerekir insanın. Paydaş gönüllüsü olmak bunu yapmama olanak ve tanışma ihtimalimin olmadığı kişilerle bir araya gelmemi sağlıyor. Katıldığımız etkinliklerde konuştuğumuz konular insanın yüreğinde güzel bir yere dokunuyor. İlk defa tanıştığımız insanlarla felsefe konuşabiliyor, aynı zamanda arkadaşça sohbet edebiliyoruz. Manevi açıdan kısır olan bu çağın insanı olarak bulunduğum etkinlikler ve ortam benim için çöldeki vaha gibiydi. Gündelik telaşeleri en büyük derdi olan insanlardan uzaklaşma noktası benim için Paydaş. Çünkü burada kendi bakış açımı genişletebileceğim insanlarla tanışmak, fikir paylaşımında bulunmak bana tecrübe katıyor.
Paydaş gönüllüsü olmak mesleğimin yanında insani yönlerimi geliştirmede bana katkı sağlıyor. Ben de elimden geldiğince Paydaş’ta etkinliklere katılım sağlayarak ve çevremdekilerle paylaşımda bulunarak kendimi gerçekleştirmede bir adım daha atıyorum.
Bir insanla gönül bağı kurabilmek çok güzeldir. Bunu Paydaş tarafından düzenlenen çeşitli etkinliklere katılarak gördüm. Aynı görüşte olmasanız bile insanlarla karşılıklı fikir alışverişi yapmak zengin bir ortam sağlıyor. Kutuplaşmanın ülkemizde bir hastalık gibi yayıldığı bu zamanlarda böyle güzel insanlar ağıyla etkileşimde olma hali benim hoşuma gidiyor. Hızlı geçtiğini ve elimden kayıp gittiğini düşündüğüm hayatımda nefes alma noktası olarak görüyorum Paydaş’ı.
Gönüldaşlık, duygudaşlık, diğergamlık gibi kavramlara ilişkin deneyimler kazandım Paydaş’ta. “Söze Övgü” sohbetlerinde bilgimin olduğu/olmadığı çeşitli konularda yeni şeyler öğrendim. “P4C Felsefe Atölyesi ” etkinliğinde soru sorarak, sorulan sorulara cevaplar bularak nasıl felsefe yapıldığına şahit oldum.
Kendini geliştirme deyince onun adı gelir akla: Paydaş!