Dünya son nefesini vermek üzere.Maalesef biz insanlar son nefesini verirken onun yanında olamayacağız.Muhtemelen yeni gezegenimizde kendimize en güzel yeri bulmak için yarışıyor oluruz.Ardımızda bıraktığımız tahribatı sefaleti umursamadan yeni emellerle sıfırdan bir hayata başlarız.Hırs ve bencilliğimizi de bavullara doldurur yeni dünyamıza getiririz.Hiç vakit kaybetmeden fabrikalar kurar,elektrik direkleri diker,bulduğumuz yere beton doldururuz.Düşününce içimiz sızlamayacak kadar unuturuz dünyayı….
Kategori: Blog
Uzun Yoldan Bir Bilet Lütfen
‘’Mutluluğu hak eden bir insansın bence.’’ Dedim. ‘’Acılarında yanında olup seni teselli eden sevdiklerinden olabilmeyi isterdim.‘’ Şu cümlelerden sonra beynimi istila edebilecek birkaç düşünce beni darlar oldu. Dünya üzerinde ne varsa bir şeyleri hak ederdi elbette, duygular bile yeterince yaşamayı gerektirirdi. Özlem güzelce yollara bakıp gülümsemeyi gerektiriyordu, üzüntü o anda sakince durumuna acıyıp sonra unutmanı…
Çağlayan Mısralar
Her güzeli yazamaz bir şair. Her yazdığını da okuyamaz. Bir şair şiirden başka kapıyı çalamaz yalnızlığında. Ve bütün şiirlerini sevemez. Hepsini aynı kalemle yazamaz çünkü. Her yazdığıyla gurur duymaz belki, övünemez. Yazar, siler, bir daha siler. Bir daha yazmaz bazen. Bazen şiire tövbe eder. Sonra bir daha başlar aynı illete. Heybesinden eksik etmez hiçbir zaman…