Her güzeli yazamaz bir şair. Her yazdığını da okuyamaz. Bir şair şiirden başka kapıyı çalamaz yalnızlığında. Ve bütün şiirlerini sevemez. Hepsini aynı kalemle yazamaz çünkü. Her yazdığıyla gurur duymaz belki, övünemez. Yazar, siler, bir daha siler. Bir daha yazmaz bazen. Bazen şiire tövbe eder. Sonra bir daha başlar aynı illete. Heybesinden eksik etmez hiçbir zaman…
Kategori: Blog
Bizim Martılar
Küçük bir balıkçı teknesinde Unuttuğum çocukluğum, Gördüğüm her deniz kabuğunda Su yüzüne çıkar. Ve “Bizi nasıl unutursun?” Diye bağırır martılar. Annem hep, “Martı çığlıkları, Babanın gülüşüne benzerdi” der. Ama ben bilirim ki martılar, Çığlık değil, kahkaha atar. Hem gök hem deniz onlarınken, Neden çığlık atsınlar? Hala hiç anlamam: Neydi bu deniz sevgimiz? Babamla balığa çıktığımız…